błyszczący I
taki, który się błyszczy
Jak dziecię lubi widzieć obrazki jaskrawe I w liczmanach błyszczących znajduje zabawę, Nim rozezna ich wartość, tak się słuch jej pieści Z dźwięcznemi słowy (III) po bokach błyszcząca Śnieżną pończoszką, chustką, białością rąk, lica, Wydawała się z dala jak pstra gąsienica (III) W ręku trzymał błyszczący klucz, jakby puginał, Odemknął szafę i w niej coś kręcić zaczynał (V). Ćwierć godziny wrzał hałas, gdy nad tłum wrzeszczący, Ze środka głów, wyskoczył w górę słup błyszczący (VII). Cały szereg zdaje się być ruchawym płazem, Który tysiąc błyszczących nóg wywija razem (IX).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Wzrokiem